عربها به ایران آمدند, 14
قرن و اندی سال پیش, از مدینه, شهری که قیل از فرار محمد و ابوبکر از مکه در آرامش بسر میبرد.
نامش را هجرت گذاردند. شهری که یهودیان و مسیحیان و دیگران در آن به داد و ستد و زندگی بدون دغدقه مشغول بودند.علی هم به آنها اضافه شد.فقیر و محتاج به غذا و کار.غذایشان خرمائی بود که هر دانه آن بابت کشیدن دلق آبی از چاه بیرون از شهر تا مدینه بود, در استخدام یهودیان.
فشارفقرشدیدتر میشد و راهی جز غارت کاروانها برای رسیدن به ثروت ندیدند.نامش را غنیمت گذاردند.
از فقر به رفاهی نسبی رسیدند.برای رسیدن به ثروت بیشتر جز به جنگ و کشتار نیاندیشیدند.نامش را جهاد گذاردند.
سرمست از ثروت بدست آمده از غارت یهودیان و دیگران.دینارها, شترها, باغها و ....درآمدشان از یک دانه خرما به میلیونها درهم رسید.
محمد مرد, ابوبکر هم.عمر ماند ومشاورش علی.حمله برای رسیدن به ثروت بیشتر آغاز شد.به ایران, کشورمان.ایده اش را محمد قبل از مرگش داده بود.
سوره الرومروميان مغلوب( ایرانیان) شدند! (2)(و اين شكست) در سرزمين نزديكى رخ داد؛ اما آنان پس از (اين) مغلوبيت بزودى غلبه خواهند كرد... (3)در چند سال همه كارها از آن خداست؛ چه قبل و چه بعد (از اين شكست و پيروزى)؛ و در آن روز، مؤمنان (بخاطر پيروزى ديگرى) خوشحال خواهند شد... (4)به سبب يارى خداوند؛ و او هر كس را بخواهد يارى مىدهد؛ و او صاحب قدرت و رحيم است! (5)اين وعدهاى است كه خدا كرده؛ و خداوند هرگز از وعدهاش تخلف نمىكند؛ ولى بيشتر مردم نمىدانند! (6)
حمله به ایران, مهد تمدن.
کتابهامان را سوزاندند.جواهراتمان را, نگارستانمان را به غارت(غنیمت)بردند.زنها و بچه هایمان را به بردگی بردند.به آنها تجاوز کردند.در کتابشان تجاوز به بردگان هم آمده.
سوره النساءو زنان شوهردار (بر شما حرام است؛) مگر آنها را كه (از راه اسارت) مالك شدهايد؛ (زيرا اسارت آنها در حكم طلاق است؛) اينها احكامى است كه خداوند بر شما مقرر داشته است. (24)
کشتند رستم را, پدرانمان, برادرانمان, پسر عموهایمان.بدستور عمر و مشاورش علی, همان علی علیه السلام!حسن و حسین هم در جنگ با ایرانیان تا شمال ایران آمدند, همان حسن و حسین علیه السلام!دو قرنی گذشت, قهرمانان دیگر را هم کشتند.
ابومسلم را, بابک را.خائنان ایرانی هم به عربها کمک کردند, برای سرکوب هموطنانشان.هموطن های خائن به وطن, بادمجانهای دور قاب چین, دینداران, آخوندها.آنها در مقابل نهضتهای آزادیخواه ایستادند, گرفتند, کشتند.
امان از دین.امان از آخوند.گرفتاریم, از دستشان.خسته ایم, از دینشان. اینبار, یکبار دیگر, برای آخرین بار, به پا خواهیم خواست.
با شهامتی که همیشه داشتیم و داریم.
مثل رستم با شجاعتش, ابومسلم, بابک, ستارخان , .....مانند فردوسی با شاهنامه اش و .....با اسلحه و سنگ و ناخن و ....
بر علیه آخوندها و مامورهای خائن به وطن.
پیمان ثابت قدم
